Dag 5: Vanuit een ander perspectief
Door: Sannah Lourens
Blijf op de hoogte en volg Zuid
08 Juli 2015 | Zuid-Afrika, Johannesburg
Vandaag zijn wij de toerist uit gaan hangen in Johannesburg en Soweto.
Ik vond het zelf een bizarre ervaring om met een citysightseeing bus door Johannesburg te rijden. Zelf vind ik Johannesburg geen mooie stad, de gebouwen staan leeg of zijn deels afgebrand of de ruiten zijn ingegooid. In elke straat liggen ook mensen op de grond te slapen, overal zie je zwervers en afval.
Het reizen met de bus was het ook veel afstandelijker. We kwamen bijna niet in contact met de lokale bevolking, wat heel jammer was aangezien dat de vorige keren zo goed bevallen is.
Langzamerhand reden we de stad uit en kwamen uit bij onze stop plek zodat we met een kleiner busje de township Soweto in konden rijden. Deze stop was tussen allemaal attractieparken en speeltuinen. Het was heel bizar om opeens in zo'n rijk deel van de stad te komen, overal waren fonteinen en alles was heel schoon, ook stond er een casino voor ons waar veel rijke Afrikanen naar binnen liepen. Ik snap nog steeds niet waarom de rijkdom zo raar verdeeld is in dit land. Er lopen zo veel arme mensen rond die maar met een paar Rand rond zouden kunnen komen maar vervolgens besteden ze het geld aan een mega groot entertainment gebied voor rijke mensen.
Doordat we in de bus zaten konden we mensen op een ander manier opserveren. Hierdoor heeft Harmen een man op de stoep zien liggen die helemaal aan het spartelen was en bijna van de stoep afviel, niemand hielp die man, iedereen liep eromheen, niemand zag hem, of wilde de man zien.
Het voelt zo onnatuurlijk om op deze manier met mensen om te gaan. Het lijkt wel alsof de Afrikanen een muurtje om zichzelf heen hebben gebouwd en de armoede daarom niet meer zien.
Na een half uur wachten zijn we eindelijk richting Soweto gaan rijden. Iedereen kreeg zijn eigen Zulu-naam van de buschauffeur, de mijne was Nimbuktu (ik heb eigenlijk geen idee hoe je het schrijft) het betekend de stille.
Toen we de township inreden zagen we eerst de "rijkere" wijken van Soweto, deze huizen zagen er nog aardig goed uit en je zou op het eerste gezicht niet zeggen dat deze wijk ook onderdeel zou zijn van de township. Maar toen we eenmaal verder de township inreden begon je te zien dat de huizen steeds meer op schuurtjes begonnen te lijken en van schuurtjes ging het over in hutjes. We reden de township in en op een van de hoofdwegen, lag er allemaal vuil en je kon zien dat er gisteren nog een protest was geweest. De gids vertelde dat de protesten bijna altijd zonder geweld gingen en dat Soweto veiliger was dan Johannesburg. Dit was ook te merken toen we uitstapte midden in de township. Ik had gedacht dat ik me heel bedreigd zou voelen en onveilig maar het was compleet het tegenovergestelde. Kinderen zwaaiden en mensen keken je op een andere manier aan dan de mensen in de stad. Ze keken met een open blik naar ons en het voelde heel goed om daar rond te lopen. Ik vind het nog steeds heel erg jammer dat we niet lang in de township konden blijven, bij elke stop hadden we maar max 20 minuten om rond te lopen, soms was het maar 5 minuten om even snel een foto te maken. Hierdoor voelden we ons heel toeristisch.
Daarna zijn we naar het Apartheidmuseum gegaan, we kregen daar entreetickets waar op stond "Blankes"en "Nie-Blankes". Dat voelde al heel gek. Vervolgens moesten we via de "juiste" ingang naar binnen waarna de meeste opzoek gingen naar het restaurant. We raakten Ole hierdoor kwijt. Toen wij allemaal in het restaurant zaten en keken of iedereen er was kwamen we erachter dat Ole weg was. Een paar van ons zijn opzoek gegaan naar hem. Vervolgens kwam Ole op zijn dooie gemakje aanlopen door de het hoge gras en de struikjes. Het was een hilarisch gezicht.
Het Apartheidsmuseum was voor mij heel indrukwekkend. Er waren zo veel dingen te zien en te lezen. Ik ben er nog steeds stil van. Eigenlijk weet ik niet zo goed wat ik erbij voel. Ik had verwacht dat ik me extra blank zou voelen maar ook dat voel ik niet. Het voelt alsof ik bijna niks over dit onderwerp wist voor vandaag. Ik heb ongelofelijk veel geleerd en een andere kijk gekregen op veel dingen in Zuid-Afrika door de verhalen te lezen van mensen en door video's te kijken. Ik ben me ook meer dingen af gaan vragen en ik hoop dat ik antwoorden krijg als we vanaf morgenavond bij gastgezinnen ga slapen.
Ik vond het zelf een bizarre ervaring om met een citysightseeing bus door Johannesburg te rijden. Zelf vind ik Johannesburg geen mooie stad, de gebouwen staan leeg of zijn deels afgebrand of de ruiten zijn ingegooid. In elke straat liggen ook mensen op de grond te slapen, overal zie je zwervers en afval.
Het reizen met de bus was het ook veel afstandelijker. We kwamen bijna niet in contact met de lokale bevolking, wat heel jammer was aangezien dat de vorige keren zo goed bevallen is.
Langzamerhand reden we de stad uit en kwamen uit bij onze stop plek zodat we met een kleiner busje de township Soweto in konden rijden. Deze stop was tussen allemaal attractieparken en speeltuinen. Het was heel bizar om opeens in zo'n rijk deel van de stad te komen, overal waren fonteinen en alles was heel schoon, ook stond er een casino voor ons waar veel rijke Afrikanen naar binnen liepen. Ik snap nog steeds niet waarom de rijkdom zo raar verdeeld is in dit land. Er lopen zo veel arme mensen rond die maar met een paar Rand rond zouden kunnen komen maar vervolgens besteden ze het geld aan een mega groot entertainment gebied voor rijke mensen.
Doordat we in de bus zaten konden we mensen op een ander manier opserveren. Hierdoor heeft Harmen een man op de stoep zien liggen die helemaal aan het spartelen was en bijna van de stoep afviel, niemand hielp die man, iedereen liep eromheen, niemand zag hem, of wilde de man zien.
Het voelt zo onnatuurlijk om op deze manier met mensen om te gaan. Het lijkt wel alsof de Afrikanen een muurtje om zichzelf heen hebben gebouwd en de armoede daarom niet meer zien.
Na een half uur wachten zijn we eindelijk richting Soweto gaan rijden. Iedereen kreeg zijn eigen Zulu-naam van de buschauffeur, de mijne was Nimbuktu (ik heb eigenlijk geen idee hoe je het schrijft) het betekend de stille.
Toen we de township inreden zagen we eerst de "rijkere" wijken van Soweto, deze huizen zagen er nog aardig goed uit en je zou op het eerste gezicht niet zeggen dat deze wijk ook onderdeel zou zijn van de township. Maar toen we eenmaal verder de township inreden begon je te zien dat de huizen steeds meer op schuurtjes begonnen te lijken en van schuurtjes ging het over in hutjes. We reden de township in en op een van de hoofdwegen, lag er allemaal vuil en je kon zien dat er gisteren nog een protest was geweest. De gids vertelde dat de protesten bijna altijd zonder geweld gingen en dat Soweto veiliger was dan Johannesburg. Dit was ook te merken toen we uitstapte midden in de township. Ik had gedacht dat ik me heel bedreigd zou voelen en onveilig maar het was compleet het tegenovergestelde. Kinderen zwaaiden en mensen keken je op een andere manier aan dan de mensen in de stad. Ze keken met een open blik naar ons en het voelde heel goed om daar rond te lopen. Ik vind het nog steeds heel erg jammer dat we niet lang in de township konden blijven, bij elke stop hadden we maar max 20 minuten om rond te lopen, soms was het maar 5 minuten om even snel een foto te maken. Hierdoor voelden we ons heel toeristisch.
Daarna zijn we naar het Apartheidmuseum gegaan, we kregen daar entreetickets waar op stond "Blankes"en "Nie-Blankes". Dat voelde al heel gek. Vervolgens moesten we via de "juiste" ingang naar binnen waarna de meeste opzoek gingen naar het restaurant. We raakten Ole hierdoor kwijt. Toen wij allemaal in het restaurant zaten en keken of iedereen er was kwamen we erachter dat Ole weg was. Een paar van ons zijn opzoek gegaan naar hem. Vervolgens kwam Ole op zijn dooie gemakje aanlopen door de het hoge gras en de struikjes. Het was een hilarisch gezicht.
Het Apartheidsmuseum was voor mij heel indrukwekkend. Er waren zo veel dingen te zien en te lezen. Ik ben er nog steeds stil van. Eigenlijk weet ik niet zo goed wat ik erbij voel. Ik had verwacht dat ik me extra blank zou voelen maar ook dat voel ik niet. Het voelt alsof ik bijna niks over dit onderwerp wist voor vandaag. Ik heb ongelofelijk veel geleerd en een andere kijk gekregen op veel dingen in Zuid-Afrika door de verhalen te lezen van mensen en door video's te kijken. Ik ben me ook meer dingen af gaan vragen en ik hoop dat ik antwoorden krijg als we vanaf morgenavond bij gastgezinnen ga slapen.
-
08 Juli 2015 - 23:55
Lucas Lourens :
War een indrukwekkende dagen maken jullie mee. Ben alweer benieuwd naar die van morgen. Mooi geschreven ook nu weer. -
09 Juli 2015 - 00:07
Gerard:
Beste Afrika gangers, een dag vol contrasten zo te lezen. Leerzaam en indrukwekkend.
Succes met het verblijf bij gast gezinnen. Nog meer ervaren hoe het leven ook kan zijn.
Groetjes, Gerard -
09 Juli 2015 - 00:28
Chris:
Mooie beschrijving van de tour. Triest ook en zo zwart-wit. Zag ook de foto's op facebook. Gaaf dat voetbal zo werelds is.
Bijzonder om Soweto te bezoeken.
Oh ja....Ole was vast op safari als ollefant.
Dank voor het verslag.
Chris -
09 Juli 2015 - 07:55
Erna:
Zou het mogelijk zijn om ook op deze blog foto's te plaatsen voor de belangstellenden zonder faceboek?
Of is dat erg lastig?
Groet Erna -
09 Juli 2015 - 10:30
Greet Van 't Slot:
Grote bewondering voor de wijze waarop jullie je ervaringen overbrengen en met ons delen.
Als reisleider bij Drietour (vrijwillig, naast mijn domineeschap) weet ik drommelsgoed wat het is om met een groep op stap te zijn en soms ook alle uitersten van een land te beleven. Het raakt je én je raakt het nooit meer kwijt. Voor jullie was dit het opstapje naar het echte doel van de reis, het bezoeken van het KinA project. Ik wens jullie daar heel veel succes mee en ongetwijfeld ook evenveel plezier. Open ontmoetingen met mensen zijn altijd boordevol verrassingen. We wachten jullie verslagen weer vol verwachting af, want nieuwsgierig zijn we wel.....
Greet van 't Slot, gemeentelid uit Vollenhove -
09 Juli 2015 - 11:01
Karina:
Bedankt voor je mooie verhaal, Sannah
Ook nu voel ik me weer even echt verbonden met jullie en jullie ervaringen.
Veel plezier bij de gastgezinnen.
liefs,
Karina -
09 Juli 2015 - 11:11
Kiki:
Wat een mooi verslag weer! Leuk ook dat elke keer weer iemand anders schrijft. Bijzondere dingen maken jullie mee, klinkt als een heel ander Zuid-Afrika dan wij eerder gezien hebben (regio kaapstad).
Houd Ole een beetje in de gaten, je denkt dat je hem niet snel over het hoofd ziet, maar als je even niet oplet, loopt ie fluitend en dromend de andere kant op ;) -
09 Juli 2015 - 11:11
Kiki:
Wat een mooi verslag weer! Leuk ook dat elke keer weer iemand anders schrijft. Bijzondere dingen maken jullie mee, klinkt als een heel ander Zuid-Afrika dan wij eerder gezien hebben (regio kaapstad).
Houd Ole een beetje in de gaten, je denkt dat je hem niet snel over het hoofd ziet, maar als je even niet oplet, loopt ie fluitend en dromend de andere kant op ;) -
09 Juli 2015 - 21:40
Jannie:
Bedankt voor het mooie verslag. Fijn zo'n moment van Zuid-Afrika beleven hier in Zeist.
Een fijne tijd gewenst bij jullie gastgezinnen, je zult "je handen en voeten nodig hebben"om te communiceren?
groet Jannie
-
09 Juli 2015 - 23:27
Wieke:
Wat een mooie, intense verhalen! Ben erg onder de indruk. En Fijn dat Ole groot genoeg is om boven het gras uit te steken...
Veel plezier daar! -
10 Juli 2015 - 00:09
Chris :
"Lieve ouders. Ongelooflijk heftige dag gehad. Voor het eerst gehuild. Kinderen van 7 jaar verslaafd aan coke crocedile en cat. Krijgen jullie mijn berichten wel binnen? Ik hou van jullie" = sms Derk gisteren .
Deze reactie wil ik graag delen. Dit om de heftigheid. Voor Derk; Derk jou emotie raakt mij en (h)erken ik. Het is zo. Dit zie je nooit niet meer.
87 mensen op aarde bezitten 50% van al het geld !!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
